“จำนวนช่องสัญญาณที่ถูกบีบอัด” เป็น 1 ในคุณสมบัติของเครื่องช่วยฟังดิจิตอล ที่ทำให้ทุกคนรู้จักคุ้นเคยมากที่สุด สาเหตุหลักคือผู้ผลิตเครื่องช่วยฟังส่วนใหญ่มักใช้จำนวนช่องสัญญาณเพื่อแยกแยะระดับผลิตภัณฑ์เครื่องช่วยฟัง (และจุดราคา) เครื่องช่วยฟังที่มีช่องสัญญาณมากกว่าจะมีประสิทธิภาพมากกว่า ทรงพลังกว่า และมีราคาแพงกว่า ประโยคนี้เป็นจริงภายใต้เงื่อนไขที่จำกัด เฉพาะภายในแบรนด์/รุ่นผลิตภัณฑ์และ  ซีรีส์ผลิตภัณฑ์เดียวกันเท่านั้นที่สามารถเปรียบเทียบแบบง่าย ๆ ได้ เนื่องจากความเข้าใจผิดและการใช้ “จำนวนช่องสัญญาณ” ในทางที่ผิด ผู้ผลิตบางรายจึงเริ่มสับสนกับคำจำกัดความของคำนี้ ตัวอย่างเช่น กฏเกณฑ์ที่ใช้ “สัญญาณดิจิตอลประมวลผลจัดการความถี่” นั่นหมายความว่า “บีบอัดความถี่” ของเครื่องช่วยฟังทำให้ตัวเลขดูซับซ้อนขึ้น ผลิตภัณฑ์ดูยกระดับขึ้นมา ทั้งๆที่เป็นความเชื่อที่ผิด

      บทความนี้จะอธิบายคำจำกัดความที่เข้มงวดของ “จำนวนช่องสัญญาณที่บีบอัด” เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับคำศัพท์ทางการตลาด เครื่องช่วยฟังส่วนใหญ่ดำเนินการประมวลผลสัญญาณดิจิทัลในโดเมนความถี่ ซึ่งหมายความว่า เครื่องช่วยฟังจะแยกสัญญาณเสียงออกเป็น “ช่อง” จำนวนมากสำหรับการประมวลผล แต่ละช่องจะประมวลผลสัญญาณภายในช่วงความถี่ที่กำหนดเท่านั้น (ความกว้างของช่อง) ตามทฤษฎี แต่ละช่องประมวลผลสัญญาณดิจิทัลสามารถประมวลผลเสียงที่แตกต่างกันได้ เช่น การตั้งค่าเกณฑ์การบีบอัด อัตราส่วนการบีบอัด ค่าGain เอาต์พุตสูงสุด ฯลฯ ทำให้แต่ละช่องประมวลผลสัญญาณดิจิทัลเป็นช่องการบีบอัดแยกกันเนื่องจากชิปประมวลผลสัญญาณดิจิทัลมีความก้าวหน้ามากขึ้น เครื่องช่วยฟังจึงสามารถใช้ช่องสัญญาณประมวลผลสัญญาณดิจิทัลได้มากขึ้นเพื่อกำหนดประเภทของสภาพแวดล้อมในการฟัง เปลี่ยนขั้วของไมโครโฟนแบบกำหนดทิศทาง และลดเสียงตอบรับ อย่างไรก็ตาม เครื่องช่วยฟังขั้นสูงเหล่านี้มักจะรวมสองช่องหรือมากกว่านั้น ช่องประมวลผลสัญญาณดิจิทัลจะรวมกันเป็นช่องสัญญาณบีบอัดเดียวกลยุทธ์นี้มีข้อควรพิจารณาหลายประการ

หลักความจำเป็น

ข้อมูลเกณฑ์การได้ยินสำหรับผู้สวมใส่เครื่องช่วยฟังนั้นมีจำกัด และส่วนมากมักจะไม่เกิน 10 ช่อง (250, 500, 750, 1,000, 1,500, 2,000, 3,000, 4,000, 6,000, 8,000 Hz ฯลฯ) และผู้สวมใส่บางรายใช้น้อยที่สุดเพียง 2 ถึง 4 ช่อง แม้ว่าจะสามารถตั้งค่าช่องการบีบอัดอิสระเพิ่มเติมระหว่างจุดข้อมูลเหล่านี้ได้ แต่ก็สามารถกำหนดค่าได้ตามการคาดเดาเท่านั้น และเป็นการยากที่จะตรวจสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพว่าการกำหนดค่านั้นเหมาะสมหรือไม่ ผลการวิจัยเชิงประจักษ์ที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่าสำหรับผู้ที่สูญเสียการได้ยินแบบระนาบ(ระดับการสูญเสียการได้ยินที่ความถี่ต่างกันใกล้เคียงกันโดยประมาณ) การสวมเครื่องช่วยฟัง หลังจากที่จำนวนช่องสัญญาณที่ถูกบีบอัดเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 6 ช่อง จะไม่มีการปรับเปลี่ยนคำพูดเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญอีกอย่าง ประสิทธิภาพการฟังในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ กราฟแนวเฉียง สำหรับผู้ที่สูญเสียการได้ยินลดลง (การสูญเสียการได้ยินความถี่สูงรุนแรงกว่าการสูญเสียการได้ยินความถี่กลางและต่ำ) หลังจากที่จำนวนช่องการบีบอัดเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 8 ช่องแล้ว ก็ไม่มีการปรับปรุงเพิ่มเติมที่สำคัญอื่นๆอีก  

ประหยัดเวลา

โดยปกติแล้วการปรับแต่ละช่องสัญญาณความถี่จะมีความละเอียด ซับซ้อน ยุ่งยาก แต่การบีบอัดจะช่วยให้ปรับได้รวดเร็ว และง่ายมากขึ้น การปรับเครื่องช่วยฟังเป็นงานที่ต้องใช้เวลาและพลังงานมากในการทดสอบความเข้มแข็งทางจิตใจของทั้งผู้ให้บริการและผู้รับบริการ ยิ่งช่องการบีบอัดที่ต้องกำหนดค่าด้วยพารามิเตอร์การบีบอัดมากเท่าไรก็ยิ่งต้องใช้เวลามากในการปรับให้เสร็จสิ้น

ประหยัดพลังงาน

การพัฒนาเทคโนโลยีแบตเตอรี่ในเครื่องช่วยฟังนับว่ายังไม่ได้มีการพัฒนาให้ดีมากขึ้นเท่ากับการพัฒนาเทคโนโลยีการประมวลผลสัญญาณ ยิ่งการประมวลผลมีการปรับให้เสียงละเอียดไวถึงระดับวินาทีมากขึ้นความต้องการพลังงานก็จะสูงขึ้นส่งผลให้ผู้สวมใส่เครื่องช่วยฟังจำเป็นต้องเปลี่ยนแบตเตอรี่หรือชาร์จบ่อยขึ้น

ความยืดหยุ่น

เครื่องช่วยฟังที่มีช่องประมวลผลสัญญาณดิจิทัลมากกว่าช่องบีบอัด แต่ละช่องบีบอัดสามารถมีจำนวนช่องประมวลผลสัญญาณดิจิทัลที่แตกต่างกัน และความถี่ครอสโอเวอร์ระหว่างช่องบีบอัดสามารถเปลี่ยนแปลงได้เพื่อให้ความกว้างของช่องแต่ละช่องบีบอัดเหมาะสมกับความต้องการของผู้สวมใส่ ประเภทของการสูญเสียการได้ยิน

     โดยทั่วไปแล้ว การคำนวณ “จำนวนช่องสัญญาณบีบอัด” อาจมีความหมายมากกว่าการคำนวณ “จำนวนช่องสัญญาณประมวลผลดิจิทัล” อย่างไรก็ตาม “จำนวนช่องสัญญาณ” ที่ระบุโดยผู้ผลิตเครื่องช่วยฟังในเอกสารข้อมูลจำเพาะมักจะเป็น “จำนวนช่องสัญญาณดิจิทัล” ช่องประมวลผลสัญญาณ” คำจำกัดความใดที่ควรใช้ เราจะสามารถหา “จำนวนช่องสัญญาณบีบอัด” ที่แท้จริงในเอกสารข้อกำหนดได้หรือไม่ หรือเราสามารถระบุ “จำนวนช่องสัญญาณบีบอัด” ที่แท้จริงของเครื่องช่วยฟังเมื่อเอกสารข้อกำหนดไม่ได้ระบุ ? “ช่องการบีบอัด” มีคำจำกัดความที่เรียบง่ายและชัดเจนซึ่งโดยทั่วไปหมายถึง “แต่ละช่องการบีบอัดสามารถปรับค่าเกนในอินพุตระดับเสียงต่ำและอินพุตระดับเสียงสูงตามลำดับ” กล่าวคือขึ้นอยู่กับช่วงความถี่ที่สามารถปรับแยกกันได้ กำหนด ตามตัวเลข 

     ในเอกสารข้อมูลจำเพาะของผู้ผลิตเครื่องช่วยฟังบางราย นอกเหนือจากข้อมูลหมายเลขช่องที่ระบุไว้ในตอนแรก(fine tuning channels）แล้ว ยังระบุจำนวนช่วงความถี่ที่ปรับได้ เช่น “ช่องปรับแบบละเอียด” （fitting channels ” “ช่องติดตั้งหรือแถบรัด” （fitting bands “จำนวนคันโยกควบคุม” handles）ฯลฯ นี่คือจำนวนช่องอัดที่แท้จริง หากเอกสารข้อมูลจำเพาะระบุเพียง “จำนวนช่อง” และไม่ได้ให้ข้อมูลอื่น ๆ คุณสามารถใช้ซอฟต์แวร์ปรับเครื่องช่วยฟังได้จริงและสังเกตว่าอินเทอร์เฟซการปรับของเครื่องช่วยฟังรุ่นใดรุ่นหนึ่งสามารถให้ช่องการบีบอัดที่ปรับได้หลายช่องการคำนวณนี้จะมีความเป็นกลางมากขึ้น